اسرار کشتی تایتانیک

کشتی بخارِ لوکسِ آر‌ام‌اس تایتانیک (RMS Titanic) در اولین ساعاتِ روز ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ در نزدیکی ساحل نیوفاندلند در اقیانوس اطلس شمالی در حین اولین سفر خود به کوهی یخی برخورد کرد و غرق شد. از ۲۲۴۰ مسافر و خدمۀ کشتی، بیش از ۱۵۰۰ نفر جان خود را در این فاجعه از دست دادند. تعداد زیادی از کتاب‌ها، مقالات و فیلم‌ها، اقتباسی از این کشتی‌اند. ورود داستانِ غم‌انگیز آن به ذهنِ خودآگاهِ مردم باعث شده است تا همواره از آن به‌عنوان فاجعه‌ای ناشی از سهل‌انگاری انسان یاد کنند.

ترک بندر ساوت هامپتون توسط تایتانیک با اتفاقات عجیبی همراه بود. آتش‌سوزی کوچکی در یکی از تانک‌های نفتِ کشتی اتفاق افتاد که اگرچه مشکوک بود، اما بروز چنین اتفاقی در کشتی‌های بخار آن زمان بی‌سابقه نبود. کارکنان سوخت‌رسانِ کشتی زغال‌سنگ شعله‌ور را خاموش کردند و آن را کنار زدند تا بتوانند به بخش اصلی آتش برسند.

بعد از ارزیابی موقعیت، کاپیتان و سرمأمور فنیِ کشتی به این نتیجه رسیدند که آتش‌سوزی به‌احتمال‌زیاد به تنۀ کشتی آسیبی نرسانده است و به کارکنان سوخت‌رسان دستور داده شد تا در طول سفر آتش را زیر نظر داشته باشند.
بر اساس نظریۀ مطرح‌شده توسط تعداد کمی از متخصصان تایتانیک، بعد از ترک ساوت هامپتون، این آتش‌سوزی غیرقابل‌کنترل شد و خدمۀ کشتی مجبور شدند با بیشترین سرعت ممکن دریا را طی کنند. حرکت با چنین سرعتی باعث شد تا خدمه نتوانند از برخوردِ مرگبارِ کشتی با کوه یخی جلوگیری کنند.