باهوش تر، تیزتر، بهتر

همۀ ما در زندگی‌مان اهدافی داریم. فکر کردن به این اهداف برایمان لذت‌بخش است اما معمولاً برای عملی کردن آن‌ها انگیزۀ کافی نداریم. انگیزه مانند موتور متحرکه در انجام کارها است. وقتی انگیزه نداشته باشیم تمرکز و در پی آن، میزان بهره‌وری‌مان کاهش می‎‌یابد. از طرفی گاهی اوقات آن قدر سرمان شلوغ است که حتی به کارهای روزمره و کوچک خود نیز نمی‌رسیم. در چنین شرایطی چگونه می‌توانیم بخشی از زمانمان را به انجام کارهای جدید و تلاش برای رسیدن به اهداف و آرزوها اختصاص دهیم؟

مشکل کمبود انگیزه، نداشتن زمان و بهره‌وری پایین مسائلی هستند که چارلز داهیگ (Charles Duhigg) نویسندۀ کتاب باهوش‌تر سریع‌تر بهتر (Smarter Faster Better: The Secrets of Being Productive in Life and Business) نیز به آن‌ها دچار بود. او توضیح می‌دهد که در بازۀ مشخصی از زندگی‌اش چگونه به دلیل وجود مشغله‌های بسیار مدام وقت کم می‌آورد و از تحویلِ به موقع پروژه‌ها باز می‌ماند. داهیگ می‌گوید در آن زمان همسرش به تازگی فرزند دومشان را به دنیا آورده بود و تماماً مشغول او بود. خود داهیگ هم علاوه بر این که در مجلهٔ نیویورک تایمز روزنامه‌نگار بود و روزها را در جست‌وجوی اخبار می‌گذراند، شب‌ها نیز به بازنویسی صفحات کتابش مشغول می‌شد. او فرصت کافی برای پاسخ دادن به ایمیل‌ها و شرکت در جلسات کاری را نداشت و احساس می‌کرد برای این که بتواند تمام کارهایش را انجام دهد، باید بهره‌وری خود را بالا ببرد.

چارلز در میان این همه مشغله، تصمیم گرفت تا برای یکی از افراد موفقی که بهره‌وری بالایی دارد و او را ستایش می‌کند نامه بنویسد و از او درخواست کمک کند. آن فرد نامش آتول گاوانده بود. گاوانده اولین درخواست دو هیگ برای ملاقات را رد و اعلام کرد که فرصت کافی ندارد. داهیگ در ابتدا تصور کرد که گاوانده نیز به دلیل مشغله‌های کاری‌اش فرصت دیدار با او را نداشته، اما پس از مدتی، به واسطۀ یک دوست با خبر شد که گاوانده به همراه فرزندانش به یک کنسرت راک رفته و به همین دلیل درخواست ملاقات او را رد کرده است.